×
ARAMA

Tanrı’nın Eşsiz Sevgisi

Tanrı ile ilişki, daha önce tecrübe etmiş olabileceğiniz hiçbir ilişkiye benzemez. Tanrı’nın size olan sevgisi eşsizdir. Bu sevgi koşulsuzdur (herhangi bir koşulu yerine getirmenize bağlı değildir). Tanrı sizi sever, çünkü sizi sever.

“Tanrı biricik Oğlu aracılığıyla yaşayalım diye O’nu dünyaya gönderdi, böylece bizi sevdiğini gösterdi. Tanrı’yı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve Oğlu’nu dünyaya günahlarımızı bağışlatan kurban olarak gönderdi. İşte sevgi budur.” (1. Yuhanna 4:9,10)

Tanrı sizi performansınıza bakarak sevmez. Tanrı’nın sizi şu anda sevdiğinden daha fazla sevmesi için yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur – ve Tanrı’nın sizi daha az sevmesine neden olabilecek hiçbir şey yapamazsınız. O sizi, sizin kendinizi sevdiğinizden daha çok sever. Şimdiye kadar büyük olasılıkla sadece koşullu sevgiyi tecrübe ettiniz. Bu sevgi “sen beni sevdiğin sürece ben de seni severim” ya da “kendim için daha iyi birisini bulmadığım sürece sen benim ilk aşkım olacaksın” gibi ifadeler ve duygularla kendisini gösterir. Koşullu sevgi, sizin yaptıklarınıza bağlıdır. İşinizde, takımınızda ya da ilişkinizde iyi bir performans gösterin, işte o zaman “sevilirsiniz”.

Yaşamınızı Mesih’e açarak tam bir sevgi ve kabul edilmişlik buldunuz. Daha önce sizi tam bir şekilde seven kabul eden birisi olmadıysa bunu kavramak biraz güç olabilir. Ancak bu doğrudur! Ne yazık ki Tanrı’nın size olan sevgisini her zaman hissetmeyeceksiniz. O’nun sadece sizip sevdiğinden değil, varlığından bile şüphe ettiğiniz anlar olacak. Vazgeçmek isteyeceksiniz. Ama vazgeçmeyin.

Tanrı size yeni yaşam verdiği zaman bunu dantelli bir örgüyle mis gibi parfüm kokuları içerisinde yapmadı. İsa dünyadaki yaşamına kötü kokan, nemli bir ahırda başladı. Gerçek yaşamı tattı, ve bu tat sizin de Mesih ile yolculuğunuzun tadı olacak – hiçbir sihir olmadan, sadece sizinle birlikte olma vaadi. esence with you.

Tanrı diyor ki “Seni sonsuz bir sevgiyle sevdim, bu nedenle sevecenlikle seni kendime çektim” (Yeremya 31:3).

Bir Danimarka atasözü şöyle der: “Bir sonraki mil, sadece bir kişi gitmek zorundaysa vardır”. Tanrı’nın sizi sevdiği bilgisi, bir sonraki milin tahammül edilemez derecede uzun olduğu durumlarda yine de gitmenizi sağlayacaktır: “Eminim ki ne ölüm ne yaşam, ne melekler, ne yönetimler, ne şimdiki, ne gelecek zaman, ne güçler, ne yükseklik, ne derinlik, ne de yaratılmış başka bir şey bizi Rabbimiz İsa Mesih’te olan Tanrı sevgisinden ayırmaya yetecektir.” (Romalılar 8:38,39).

Bizim imanımız, Tanrı’nın kendisi hakkında bize gösterdiğine dayanır. O bizim özelikle kendisine inanmamızı ve bize olan sevgisine güvenmemizi ister.

“...Rab kendisinden korkanlardan (saygı gösterenlerden), sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır” (Mezmurlar 147:11).

“...Ama Rab’bin gözü kendisinden korkanların, sevgisine umut bağlayanların üzerindedir.” (Mezmurlar 33:18)

Tanrı’nın “gönlüne uygun bir adam”[1] olarak nitelendirdiği Kral Davut, Tanrı’nın sevgisine güvenmişti: “...Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek, sevgini sevinçle dile getireceğim. Çünkü sen bana kale, sıkıntılı günümde sığınak oldun. Gücüm sensin seni ilahilerle öveceğim. Çünkü kalem, beni seven Tanrı sensin” (Mezmurlar 59:16,17).

İsa bize olan sevgisinin derinliğini şöyle anlatır: “Baba'nın beni sevdiği gibi, ben de sizi sevdim. Benim sevgimde kalın. Eğer buyruklarımı yerine getirirseniz sevgimde kalırsınız, tıpkı benim de Babam'ın buyruklarını yerine getirdiğim ve sevgisinde kaldığım gibi... Bunları size, sevincim sizde olsun ve sevinciniz tamamlansın diye söyledim” (Yuhanna 15:9-11). Bizi ne olursa olsun sever – itaat etmediğimizde bile. Ancak biz O’na itaat ettikçe O’nun sevgisinde yaşar ve sevgisinin tadını çıkarırız.

Tanrı’nın size olan sevgisini daha iyi anlamak için önümüzdeki günlerde Mezmurlar 103, Yuhanna 15 ve 1. Yuhanna 4’ü okumak için zaman ayırun ve Tanrı’nın sevgisinin bu ayetlerde nasıl tarif edildiğini bir kenara not edin. 1

Bu makalenin bazı kısımları Steven L. Pogue’un The First Year of Your Christian Life (Hiristiyan Yaşamınızın İlk Yılı) adlı kitaptan alınmıştır..

(1) Elçilerin İşleri 13:22.